گذشته

روزهای برفی آدم را به گذشته می‌برد. بعضی چیزها را حتا نمی‌شود گفت و نوشت، تنها می‌توان آن‌ها را در ته ذهن مرور کرد. اینکه چرا این هوای سرد و گرفته آدم را می‌برد به عشق‌های گذشته، خاطره‌ها، صداها بر من مشخص نیست. شاید چون این سقف آسمان کوتاه به نظر می‌آید آدم بیشتر در خودش فرو می‌رود. نگاهی، صدایی، یادی و عطری به ذهنش می‌آید که دیگر نیست و تنها در ذهن تو زنده است. وقتی آدم زیاد به گذشته فکر کند دلتنگ می‌شود. نه دل تنگ کسی یا چیزی. دلتنگ آن حسی که داشته است و الان از آن خبری نیست.  خوب است که آدم اهل خاطره است اینگونه گاه گاهی با یاد گذشته خرده شوقی در دلش حس می‌کند و غمی شیرین به دلش می‌نشیند.