روز چهارم، استانبول

امروز به سمت مسجد ایاصوفیه و کاخ توپکاپی رفتیم. کاخ تودکاپی کاخی است ساده با محوطه‌ای البته زیبا. آشپزخانه‌ای بزرگ و کلیسایی ارتودکس که در زمان عثمانیان تبدیل به انبار شده بود.  در این کاخ اشیایی هست که انگار از مدینه به این مکان آورده‌اند، خرقه حضرت حسین و حضرت فاطمه یا حضرت محمد (ع) و شمشیرهای حضرت علی و شمشیر عمر و عثمان و البته شمشیر شاه عباس که به دلیل شکستش در بغداد به دست ترکان عثمانی افتاد.

اما ایاصوفیه که در نزدیکی این کاخ قرار دارد، کلیسایی است زیبا مربوط به پانزده قرن پیش. هنوز به کلیسا شبیه‌تر است تا مسجد. هر چند گلدسته‌ها نشان از مسجد دارند. یکی از مناره‌ها را سلطان محمد فاتح بنا کرده است و سه مناره بعدی را که رنگشان هم فرق دارد سلطان سلیمان قانونی.  ایاصوفیه به نظرم همانند مسجد سلطان سلیمان آدم را جذب نمی‌کرد، چرا که نمادها مسیحی بودند و برای مسلمانان کم تاثیر اما زیبایی و معماری و عظمتش هر بیننده‌ای را به تحسین وا می‌دارد. عصر تا برج گالاتا پیاده رفتم و آمدم. بی‌نهایت خیابان استقلال شلوغ بود. خوانندگان و نوازندگان و دستفروش‌ها ووو همین‌ها خیابان را جذاب کرده‌اند. اگر نه خود خیابان زشت است اما توریست‌ها زیبایش کرده‌اند. هوا مختصری دم داشت و شرجی بود اما پیاده‌روی خوبی داشتم در این خیابان نازیبا اما جذاب‌

جامعه کهنه ...