قهوه تلخ آقاي نانويسنده

همکارم این‌کتاب، یعنی قهوه سرد آقای نویسنده، را روی میزم دید، گفت می‌خواهد بخواندش. هر چه گفتم کتاب خوبی نیست، نخوان گوش نکرد.
امروز گفت: عجب کتاب مزخرفی بود.
نه عالم است، نه ادیب، نه چیز دیگری.
این مزخرف بودن را فهمید و ناشرش نفهمید.
عجیب است. روزی که رفته بودم نمایشگاه، صفی که برای خرید این کتاب بسته شده بود را دیدم، یاد روزی افتادم که یکی توی یکی از میادین میوه و تره بار شایعه کرد به زودی چای کم‌یاب می‌شود چنان صفی برای خرید چای بسته شد‌که حساب ندارد.
دنبال هیچیم، به دنبال هیچ بودن کمترین هزینه را دارد نیازی هم به عرق‌ریزی از هر نوعش ندارد. خبرگزاري ها را كه ديگر نگو، دنبال راحتي كارند. بدون اينكه سري به كتاب بزنند، نگاهش كنند اصلا سبك و سنگينش كنند، خبر پشت خبر كارسازي ميكنند كه به نظرم حرفه اي نيست. اين نيز بگذرد.

برچسب‌ها: قهوه تلخ آقاي نويسنده جامعه کهنه ...