چمشه کوروش

دیروز پس از ماه‌ها کاوه کیائیان را دیدم. از بین بچه‌های چشمه با کاوه صمیمی‌تر هستم. هم اینکه هم سن و سال هستیم و هم اینکه پسر متشخصی است. کتابهای جدیدی هم در راه داشتند که به گمانم خوبند. از رضیه انصاری، مریم حسینیان و بلقیس سلیمانی و... کم کم ادببات داستانی هم رونقی خواهد گرفت گو اینکه امسال سال ناامید کننده‌ای از نظر کیفیت کتابهای منتشر شده بود. کمی با کاوه از این در و آن در حرف زدیم. پرسید با کسی حرفم شده یا نه. اما خب خوشبختانه مدت‌هاست از این فضاها دور بودم. یکی دو تا تقویم گرفتم و نمی‌دانم نوای محمدرضا شجریان. آخرین کار شجریان پسر و چندتا قلم. وسوسه شدم یکی دو تا کتاب هم بخرم اما گذاشتم برای آخر سال.

دیروز خلاصه کلام دیدن کاوه بعد از مدت‌ها خوشحال کننده بود.