جوکر

دیروز فیلم جوکر را دیدم. زیاد هم خوشم نیامد، از ان فیلمهایی است که شخصیت اصلی ش بی جهت روانی است و چون روانی است هر عملی از او برمی آید. منتقدین زیاد از فیلم تعریف کرده ند اما خب با خلق و خوی من چندان سازگار نبود و البته که جوکر و شخصیت جوکر نسبتی با فرهنگ و ذهنیت ما ندارد. اما بازی بازیگر اصلی فیلم عالی بود این از محاسن فیلم بود. البته که صحنه پردازی و فضای تاریک فیلم که انگار همیشه دودآلود و مه آلود است مطلب قابل اعتنایی بود. به طور کلی نمیدانم چرا این روزها آنارشیسم یخش گرفته و بی دولتی حسن حساب می شود که در این فیلم هم کمابیش همین مسئله نمود دارد. بی نظمی افسارگسیخته چه در تفکر،چه نوع زندگی اجتماعی و چه روان مبحث این فیلم است و در نهایت خشونتی که دربرابر نظام موجود سرمایه محور توجیه می شود.