سینمای فرهادی یا فیلم دیدن با چشمان کاملا بسته

هیچ وقت سینمای فرهادی را دوست نداشته م. فرهادی کارگردانی است که قصه گویی را بلد است اما فیلم ساختن را نه. اگر کور هم باشی داستان فیلم را خواهی فهمید این یعنی فیلم او تصویر ندارد. شوقی در دیدن فیلمهای او ندارم. مضافا به اینکه تقدیر همه جانبه از فرهادی به نظرم او را به بی راهه هم انداخته است و تلاشی در جهت از بین بردن ضعفهایش نمی کند. سینمای فرهادی سینمایی است که حتما باید شنیدش چون عجالتا چیزی برای دیدن ندارد.