كدام خيريت؟ فوتبال متصل به چاه نفت

حواشی اخیر پرسپولیس و کاری که طارمی کرده است، یعنی قضیه همان یک میلیارد که باید به تیم ترکیه‌ای می‌داده و نداده و زده پر شالش و پیش خودش هم گفته فوق فوقش چهار ماه محرومیت است دیگر، مصداق بارز مدیریت رانتیر است.
مدیریتی که مستقیم و غیر مستقیم به پول نفت وصل است. تیم پرسپولیس و البته استقلال به چاه نفت وصلند، سرمایه ملی را می‌بلعند و بازیکنان و مربیانی پر مدعا، پول‌دار و نااگاه می‌سازند که یک میلیارد هم برایشان پول خرد است.
مدیریت رانتیر، ضعیف، ضرر ده و نابهره‌ور است.
این دو تیم روز به روز متورم‌تر می‌شوند و روز به روز بیشتر دست در کیسه دولتی می‌کنند که گاهی پول ندارد تا یک کارخانه با یک عالم کارگر را سرپا کند. متورم‌تر و بدهکارتر.
در این اوضاع باید نزدیک یک میلیون دلار از بابت خسارت و ضعف مدیریت پرسپولیس و سودجویی بازیکن پول دوستش هزینه بدهد، که چه؟
بعد بازیکن در مصاحبه‌اش می‌گوید حتما خیریتی بوده؟ چه خیریتی در پول دوستی و صرف میلیون‌ها دلار بابت اشتباه شما و یک تیم بوده؟
مدیریت ضعیف در حوزه فرهنگ و ورزش سبب شده است با سلبریتی‌هایی مواجه شویم که در بزنگاه‌ها بدجور توی کاسه مملکت می‌گذارند.
در این شرایط که دولت باید به فکر اشتغال و کار جوانان باشد شما میلیون‌ها دلار صرف هوس یک جوان می‌کنید؟ که یک میلیار بزند پر شالش. یک میلیارد... کم چیزی نیست. بعد کارگر هفت ماه حقوق نگرفته مانده بیکار از واردات بی‌رویه، نبود سرمایه برای نوسازی کارخانه، نبود بودجه برای تحقیق و توسعه و چه و چه ... چه می‌شود گفت. یک جای کار مدیریت ورزش و فرهنگ ایراد دارد.
هیچ خیریتی در صرف میلیون‌ها دلار پول برای این دو تیم نیست، دو تیم ضرر ده و عجالتا فاقد هویت