درس

برای خودم برنامه ای نوشته ام تا برای کنکور دکتری درس بخوانم. از همین حالا می دانم که اجراش نمی کنم اما انقدر ذهنم درهم و برهم است و غمگینم که راهی جز نوشتن برنامه نداشتم. برنامه ای که احتمالت شکستش حتمی است و اجرا نشدنش قطعی. هر چند دست کم ذهن آشفته مرا آرام می کند. دوست داشتم امسال ادامه تحصیل بدهم که نشد. سال آینده امید دارم که درس را شروع کنم. سکون و رکود چیزی نیست که طالبش باشم.